Een kwart van de vrouwen die hun eerste kindje verwachten wil graag dat hun moeder hun ‘buddy’ is bij de bevalling. Want je eigen moeder is vertrouwd én ervaren. De resterende driekwart maakt het of niet zoveel uit, of ziet er tegenop dat hun moeder zich teveel met de geboorte van het (klein)kind gaat bemoeien. Hoe zit dat met jou?
Nee zeggen kan moeilijk zijn
Sinds het moment dat je jouw moeder vertelde dat ze oma wordt, is ze dolenthousiast en wil ze zo veel mogelijk van jouw zwangerschap meemaken. Je kunt in heel veel dingen goed met je moeder opschieten, dus haar betrokkenheid is fijn. Maar het krijgen van een kind is iets unieks. Iets dat de liefde tussen je partner en jou uitdrukt. Daar wil je nu juist geen toeschouwers bij hebben, behalve de vroedvrouw dan.
Maar je moeder is zo enthousiast, dat je haar niet durft te zeggen hoe jij erover denkt. Want je wilt haar niet kwetsen.
Praat eerst met een ander
Openheid is uiteindelijk altijd het beste, maar je zit niet te wachten op een emotioneel gesprek als je zwanger bent. Toch moet je je bedenken dat niks zeggen en in spanning zitten over hoe het zal lopen ook niet goed is voor je zwangerschap.Praat er eerst over met iemand die jou en haar kent. Je partner, of bijvoorbeeld een zus, als je die hebt. En praat ook met de verloskundige. Deze laatste moet toch weten of er spanningen zijn die het verloop van de zwangerschap en de geboorte van je kind kunnen beïnvloeden.Bovendien heeft ze genoeg meegemaakt in andere families om goed advies geven over juist deze situatie.
Een draaiboek voor je bevalling
Een ‘ingang’ tot een gesprek met je moeder zou bijvoorbeeld een bevallingsdraaiboek kunnen zijn, waarin je ook de – enkele – taken die je wel wilt de grootmoeder in spe op zich neemt, hebt vastgelegd. Je kan het zelf met haar bespreken, of misschien mag ze een keer mee op gesprek bij de verloskundige, zodat deze je keuzes (en motivatie) kan steunen.
